ANALYSEDet er nesten slik at ein kan tru at den velregisserte lanseringa av ei utvida eksportkredittordning tidleg i haust hadde samanheng med valkampen til Stortinget. Eksportkredittordninga er ei finansieringsordning som skal stimulere norsk eksport, men som også gir rom for norske reiarar som vil bygge i Noreg.Mæland presenterte framlegget då ho besøkte Strand Rederi i Ålesund, saman med parlamentarisk leiar Harald Tom Nesvik i Framstegspartiet, den 29. august i år. I god tid før valet, med andre ord.Framlegget vart møtt med ros frå næringa. Administrerande direktør Asle Strønen i sals- og marknadsføringsorganisasjonen Norske Skipsverft, hadde lenge arbeidd for at også Noreg skulle innføre ei finansieringsordning som omfattar norske reiarar som byggjer ved norske verft. Dette framlegget var gjennomslaget, og alt tyder på at Stortinget vender tommelen opp når det skal røystast over statsbudsjettet seinare i haust.Men som NETT NO skreiv i går er det ein hake ved det heile, som Mæland & co kanskje burde tenkt meir over.Då reiarane som blir omfatta av ordninga - moglege kundar til norske verft - fekk vite at nye reglar var på veg, sette dei seg på gjerdet for å vente på at dei nye reglane skal ta til å gjelde.Denne saka er eit godt døme på dilemmaet for politikarar i næringspolitiske saker. Mange visste om kampanjen som vart ført for å endre på eksportkredittregelverket. Den var også omtalt i media, mellom anna i NETT NO. Berre det at kampanjen var i gang kunne ha fått nokon til å vente og sjå. Alle politiske utsegner om spørsmålet kan også ha blitt lagt i vektskåla, når bedrifter vurderer om dei skal investere no eller ei.Næringsaktørar tilpassar seg politiske rammevilkår.Den langdryge debatten om fiskeripolitikken, og spesielt om kor store kvotar det skal vere lov å samle på kvar båt, har heilt sikkert fått aktørar til å vente og sjå, i staden for å investere no.Slikt bør ikkje stogge en politisk debatt. Det ville i så fall bremse all nytenking. Men det er annleis når ei regjering legg fram eit framlegg til endring. Då bør tid og stad vurderast meir nøye.Gevinsten med den nye ordninga - for norske verft - vil heilt sikkert kome, men for ei verftsnæring som treng nye kontraktar no, er det ikkje ei fullgod trøyst. Mæland og Nesvik burde hatt ei overgangsordning med seg då dei kom til Ålesund, ei ordning som sikra at reiarane ikkje sette seg på gjerdet.Tysdag 8. november står Mæland som gjest, og først på programmet, når den årlege Verftskonferansen i Ålesund samlar bransjen. Det vil vere eit godt høve til å kome med signal som får nølande reiarar ned frå gjerdet.