ANALYSEDet er valkampår og regjeringa mobiliserte sterkt då den skulle legge fram sin nye havstrategi denne veka.Statsminister og næringsminister flaug heim til Bergen og entra havforskingsinstittuttets forskingsskip "Fridtjof Nansen" for å kringkaste strategien til alt folket, via web-tv ().I Stavanger sto olje- og energiminister Terje Søviknes (Frp) på talarstolen og i Tromsø stilte fiskeriminister Per Sandberg.I Ålesund sto stortingsrepresentantane Oskar Grimstad (Frp) og Helge Orten (H) Orten for orienteringa til ei gruppe næringslivsleiarar invitert av Maritimt Forum. Ein del av jobben når eit slikt dokument kjem på bordet er å skumme gjennom sidene på jakt etter forslag, tiltak og standpunkt som ikkje er lansert før.Det mest spennande eg fann var at marine og maritime næringar - fiske, oppdrett, skipsfart, skipsbygging og denslags - skal få ei ordning etter modell av oljebransjen, der staten stiller med midlar for å vere med og finansiere prototypar i full skala av nye produkt og teknologiar.Det er ei ordning som har hatt mykje å seie for teknologiutviklinga innan oljeutvinning. Gjennom ordninga har oljebransjen fått tildelt midlar til rundt 250 forskjellige prosjekt for nærare til saman 750 millionar kroner, etter at programmet blei lansert i 1998 . Til saman har det utløyst prosjekt for meir enn tre milliardar kroner.Det er sjølvsagt eit positivt tiltak, og kombinasjonen av offentlege midlar og private bidrag sikrar den naudsynte motivasjonen for å lukkast. Utanom dette framlegget var det lite nytt å melde.Det betyr ikkje at det er mykje å kritisere i strategidokumentet, det gir ei god oppsummering om store deler av kva som blir gjort og kva som kan kome innan næringar knytt til havet. Eit strategidokument skal heller ikkje vere ei liste med politiske utspel, så sant du ikkje vil revolusjonere alt Noreg og norsk næringsliv driv med til havs.Regjeringa hausta ros for gode mål frå deltakarane på presentasjonen i Ålesund, men gjennomgangstonen var at dette må konkretiserast i vedtak og løyvingar.Tittelen på denne artikkelen kom fram i minnet under lesinga av strategidokumentet. Tittelen er eit reint tjuveri, knabba frå tidlegare Orkla-topp Finn Jebsen, som i eit intervju med Aftenposten i 2006 sa at han meinte strategi var oppskrytt. Det er i den daglege drifta skilnaden på suksess eller ikkje blir skapt, meinte Jebsen. Jebsen fulgte opp påstanden i ein lengre artikkel i økonom-tidsskriftet Magma året etter, der han mellom anna skreiv at det er langt fleire bedrifter som går til grunne på grunn av dårleg drift enn dårleg strategi.NETT NO har i tidlegare analyser vore inne på den manglande framdrifta i fiskeripolitikken, som er ein del av felta havstrategien gjeld for. Det har dessverre vore meir snakk enn handling frå regjeringa si side. Ein av grunnane er heilt klart ein generell beslutningsvegring i det politiske miljøet fordi fiskeripolitikk har ei stor symbolsk betydning, spesielt i Nord-Noreg. Det gjeld å finne eit kompromiss som kan leve vidare uavhengig av kven som sit i regjeringskontora. Men no ser det ut til at ei avklaring i fiskeripolitikken først kjem etter stortingsvalet til hausten. Det kan Høgre/Frp-regjeringa neppe vere nøgd med.Det er berre å kikke på oppdrettsnæringa for å sjå på kva konkrete vedtak kan ha å seie. Oppdrettarane stangar i taket for kor stor produksjonen kan vere, først og fremst fordi dei ikkje har fått kontroll over lakselus-problemet. Lakselus er ein liten krepseart som snyltar på oppdrettsfisken, og er eit problem både for oppdrettsfisk og vill laks og sjøaure. Lakseprisar på over 70 kroner kiloen viser at potensialet for å auke produksjonen er til stades, men først må lakselusproblemet løysast.Svaret var å lyse ut utviklingskonsesjonar. Har du ein ide til eit oppdrettsanlegg som løyser luseproblemet får du ein utviklingskonsensjon for ein billeg penge samanlikna med prisen for ein ordinær konsesjon.Det har utløyst ein flaum av nye idear, frå eggeforma og heilt lukka anlegg som kan ligge djupt inne i fjordane, til tilnærma offshorekontruksjonar for oppdrett langt til havs.Det betyr jobbar for ingeniørar, utstyrleverandørar og etterkvart vonlegvis også for røktarar på oppdrettsanlegga, arbeidarar i slakteri og foredlingsanlegg, sjåførar og i administrasjon.Bak ligg sjølvsagt ein strategi om å gjere norsk oppdrettsnæring større. Men det var avgjerda om korleis det skal skje som gjorde skilnaden.