ANALYSE

Denne veka viste Offshore Simulator Center i NMK-bygget fram ein flik av framtida. Ein flik, fordi det vi fekk sjå og høyre om på Simultatorkonferansen 2017 truleg berre er starten på ei rivande utvikling av simulatorteknologien og ei utbreing av bruken inn på stadig nye område.
Det er simulatorteknologi som gjer det råd å sjå inn i framtida,(i første omgang i skipsoperasjonar) , det er bruk av VR-briller som kombinerer det du ser med bilde og informasjon frå dataprogrammet, det er briller som som plasserer deg inn som ein aktør i sjølve simulatorprogrammet, det er byggebransjen og brønnbåtreiarlaga som er på veg inn og ikkje minst er eit felles virtuelt skip der skipskonstruktørar og utstyrsleverandørar kan arbeid med testing og utprøving i fellesskap.

Når Stokke skal testar ut nye idear i utviklingsverkstaden i Ålesund sentrum er 3D-printaren, som kan lage tre-dimensjonale prototypedelar i plast ved å legge lag på lag, eit viktig verktøy.
Med den produktutviklaren i løpet av kort tid få ein fysisk modell i handa, og sjå og føle om den passar inn i produktet den skal være ein del av.
Mykje billigare, og mykje raskare enn å lage støypeformer i metall, og støype prototypen.

Poenget med billegare treng ikkje ytterlegare forklaring.
Poenget med fart er at det går raskare å utvikle, teste og få eit produkt ut i marknaden. I konkurransen om kundane kan det vere avgjerande. Andre kan jobbe med liknande idear som deg, og då har førstemann ut i marknaden ein fordel.
Med simulering kan tempoet i produktutvikling skruast opp fleire hakk. Form, funksjon og styrke er grundig testa før noko som helst fysisk er produsert. Det er slikt som sparer tid og kostnadar.
Og når sjølve produksjonen står for døra kan den skje i ein prosess og ei produksjonsline som først er utvikla og testa av eit simulatorprogram laga av Sintef Ålesund.

Simulatorteknologien blir også heilt sentral i det virtuelle innovasjonssenteret som skal flytte inn i tredje etasje i den nye fløyen av NMK-bygget i Ålesund. Den nye teknologien og dei nye bruksområda opnar for at andre bransjar får meir plass der enn då ideen opphavleg klekt ut.
Det som er og blir bygt opp i Ålesund vil sjølvsagt vere tilgjengleg for bedrifter i heile landet. Men bedriftene på Nordvestlandet har fordel av at dei har kort veg til å stikke innom.
Den fordelen bør utnyttast for alt den er verdt.
Ein av suksessfaktorane for den maritime klynga har vore den fysiske nærleiken til andre aktørar. Skipsverft langt unna Nordvestlandet har ikkje hatt det same miljøet rundt seg som verfta på Nordvestlandet.
På same vis kan det øvrige næringslivet på Nordvestlandet få eit forsprang på grunn av nærleiken til simulatorsentra i Ålesund og Herøy og til det nye innvoasjonsjonsenteret i NMK-bygget.
Det er fantasien som set grenser for kva simulatorteknologi kan brukast til.
Den bedriftsleiaren som ikkje alt no vurderer korleis hennar eller hans bedrift kan nytte seg av teknologien gjer truleg ein stor feil.