Toppsjefen som eigentleg ikkje var esla til å vere leiar

– Ingen av dei som kjende meg i barndomen og ungdomen hadde trudd at eg skulle ende opp som toppsjef. Eg var stille og roleg og stakk meg ikkje fram, seier Johnny Welle, som er sjef for nær 800 tilsette i ærverdige Statens kartverk.

– Eg ser på Kartverket som ein leverandør av infrastruktur som skal spele andre gode. Det er eit viktig samfunnsoppdrag, og det er veldig motiverande. Mykje meir motiverande enn å jage etter pengar, eigentleg, fortel Johnny Welle til Nynorsk pressekontor.

Vi møter han i heimen hans ved Storelva på Hønefoss, byen som husar etaten som har ansvar for å samle inn all informasjonen som trengst for å lage kart, men som ikkje lagar sjølve kartet. Men Kartverket, som vart etablert i 1773, er langt meir enn berre kart, skal det vise seg.

Fekk jobben som sjef for Kartverket
Johnny Welle (56), opphavleg frå Sykkylven, har mange år bak seg både i privat næringsliv og i offentlege og halvoffentlege selskap. Han har også drive eit eige rådgivingsselskap.

Han flytta frå Oslo til Hønefoss, heimbyen til kona, då han fekk jobben i Kartverket, sånn om lag samstundes som at Noreg stengde ned på grunn av pandemien i 2020. I det nybygde huset ved vassåra som går tvers gjennom byen, har dei flott utsyn til elva og byen. Borna er vaksne og har flytta ut.

Bur utsett til for flaum
Det høyrer med til historia at heile nabolaget her, inkludert kartverksjefen sjølv, som då budde i eit anna hus i same nabolaget, vart evakuerte under storflaumen Hans i fjor. Og evakueringa vart gjennomført på grunnlag av data som nettopp Kartverket har samla inn.

– Då vi bygde nytt, tok vi ikkje sjansen på å ha kjellar. Så alt er på ei flate. Etter Kartverkets prognosar skal det gå bra neste gong Storelva fløymer over, seier han.

For klimaendringane gjer at det blir meir slike flaumar framover, reknar han med.

Det låg ikkje i korta at den heller stille og forsiktige Johnny Welle skulle blei leiar for den viktige offentlege etaten, som Kartverket er. Vi kjem tilbake til den mangslungne verksemda til Kartverket seinare.

Økonomi og IT
Det var ikkje planen då unge Welle tok økonomisk utdanning og seinare spesialiserte seg på IT og digitalisering, at han skulle bli sjef, men han har heile tida hatt ei drivkraft om å få ting til å skje og å finne gode løysingar.

– Dette er noko som ligg i genane mine, eg kjem frå ein kreativ og løysingsorientert familie. Eg fann ut at den beste måten å få ting gjort på, og å finne gode løysingar på vanskelege oppgåver, var gjennom å vere leiar. Det viktigaste for meg har aldri vore å søkje toppjobbar fordi det er så viktig for meg å leie andre. Det viktigaste er dei gode løysingane, det har heile tida vore motoren, seier Johnny Welle.

Han trur det viktigaste for han i jobben i Kartverket er balansen mellom å forstå det forretningsmessige, men også ha nok kunnskap om det digitale. Det er ei innsikt han har med seg frå tida han jobba i Elkem, og då selskapet vart ein del av Orkla.

– Eg fekk ansvaret for å samle alt i ei felles IT-avdeling. Organisasjonskulturen var totalt forskjellig, og det var ein vanskeleg, men likevel kjempeartig prosess. Det å stake ut ein heilt ny kurs for systemporteføljen, og samstundes ha dialog med dei ulike forretningsområda var veldig spennande, fortel han.

– Den stille veslebroren
– Eg trur kanskje dei som kjende meg som barn og ungdom, vil synst det er rart at eg har blitt leiar. Eg var den litt stille veslebroren som aldri tok noko særleg plass. Og slik er det den dag i dag i familien heime. Vi snakkar mykje om det søskena mine driv med, men lite om det eg held på med. Kona mi reagerte på det, men for oss var det normalen, legg han til med eit smil.

Sunnmøringen trekkjer fram oppveksten i ein kjøpmannsfamilien. Bestefaren og seinare faren dreiv ei radio- og TV-forretning.

– Eg fekk tidleg opplæring i det å selje, og det har vore ein god eigenskap å ha med seg. Det å vere ein god seljar er kanskje ein underkjent eigenskap. Det eg driv med som leiar er å leggje fram gode løysingar, og så selje dei til dei eg jobbar saman med, seier han.

Det vart tidleg klart for Johnny Welle at han skulle studere økonomi. Etter militærtenesta gjekk turen til Oslo for å starte på BI. Og sidan har han budd på Austlandet.

Dreiv konsulentselskap
Etter tida i Elkem og Orkla starta Johnny Welle eit konsulentselskap saman med ein kamerat. Dei starta som to, men snart var dei over dei 30 tilsette.

– Etter kvart vart det uinteressant for meg. Til fleire timar vi fakturerte, til meir pengar tente vi, det blei som å selje pølser. Eg selde meg ut, og det var slik eg hamna i NSB-konsernet. Her fekk eg vere med på banereforma. Det var komplisert, men spennande. Dei digitale utfordringane stod i kø, fortel han.

Og så vart det altså Kartverket i 2020 i ei åremålsstilling på seks år. Og det tok tid å setje seg inn i og forstå organisasjonen, fortel han, men han trivst godt.

– Om vi puttar all den informasjonen vi samlar inn i ein datamaskin, så får vi ein digital presentasjon av korleis Noreg eigentleg er. Og det er mange som nyttar seg av denne informasjonen. NVE brukar informasjonen til å berekne skred, vi veit kor mykje myr eller kor mykje skog vi til kvar tid har, og politiet brukar våre data for å finne fram. Veldig mange brukar informasjonen vi sit på.

Eit anna døme er Forsvaret, som også er heilt avhengige av datagrunnlaget som Kartverket har samla inn.

Viktig samfunnsoppdrag
Kartverksjefen er klar på at ei av dei store utfordringane for Kartverket i framtida, er å rekruttere dei kloke hovuda, dei som har lyst til å jobbe med interessante og viktige oppgåver. Det er viktig for han at dei greier å finne dyktige folk som kan drive denne prosessen vidare.

– For å få til dette er det heilt naudsynt med ein tillitsbasert leiarstil. Vi må ha ein sjef som ikkje er for autoritær. Vi må ha ein kultur som gjer at folk trivst og synst det er moro å kome på jobb, held han fram.

Og dermed har han også summert opp sin eigen leiarfilosofi.

Kartverket sin informasjon har i stor grad vore open for alle, men Welle meiner at det oppstod ein ny geopolitisk situasjon i Europa etter den russiske invasjonen av Ukraina.

– Det er ikkje sikkert all informasjon skal vere open. Røyrleidningar og andre installasjonar på havbotnen er teikna inn på sjøkarta, men det kan godt hende at vi må vere meir forsiktige med slikt framover. Det er litt påfallande at russiske skip tilfeldigvis får motorstans rett over ei viktig gassrøyrleidning, til dømes. Så her kan det bli endringar, varslar han.

Fjell og fjord
Som dei fleste andre sunnmøringar i eksil på Austlandet har Johnny Welle eit nært forhold til heimstaden. Saknet etter familie, gamle vener og kombinasjonen av fjell og fjord er der til fulle, fortrur han oss.

– I Sykkylven var det toppturar som gjaldt. Då eg skulle bli med familien til kona på hyttetur til Ustaoset, hadde eg berre mine vanlege Telemark-ski. Dei andre gjekk sjølvsagt frå meg i dei oppkøyrde løypene. Etter det kjøpte dei langrennsutstyr til meg: Og no er eg svært glad i å gå langrenn, fortel han.

Han er storforbrukar av både Oslomarka og åsane rundt Hønefoss, på ski om vinteren, og til fots og med sykkel på sommaren.

– Men det er synd at Sunnmøre er så langt unna. Det tek litt for lang tid å kome seg dit, så eg får ikkje reist dit så ofte som eg ville, seier han